قورئانی پیرۆز » كوردی » سوره‌تی العلق
اختر القاريء
كوردی
سوره‌تی العلق - تعداد آیات 19
اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ ( 1 ) 
(ئه‌ی محمد صلی الله علیه وسلم) بخوێنه به‌ناوی ئه‌و په‌روه‌ردگاره‌ته‌وه که هه‌موو شتێکی دروست کردووه.
خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ ( 2 )
ئاده‌میزادی له چه‌ند خانه‌یه‌کی هه‌ڵواسراو (له‌ناو منداڵداندا) دروست کردووه.
اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ ( 3 )
بخوێنه، له‌کاتێکدا هه‌ر په‌روه‌ردگاری تۆ به‌خشنده‌یه.
الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ( 4 )
ئه‌و زاته‌یه که به‌هۆی قه‌ڵه‌مه‌وه زانستی و زانیاری فێر کردووه.
عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ ( 5 )
ئاده‌میزادی فێری ئه‌و شتانه کردووه که نه‌یزانیوون.
كَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَيَطْغَىٰ ( 6 )
نه‌خێر (له‌گه‌ڵ ئه‌و هه‌موو چاکه‌و ڕێزه‌دا که خوا به‌خشیویه‌تی به ئینسان) به‌ڕاستی خه‌ڵکی سه‌رکه‌شی ده‌که‌ن، یاخی ده‌بن، سته‌م ده‌که‌ن.
أَن رَّآهُ اسْتَغْنَىٰ ( 7 )
له‌به‌ر ئه‌وه‌ی هه‌ر ئاده‌میزاد هه‌ستی کرد ده‌وڵه‌مه‌ندو بێ نیازه (له‌ڕووی ئابووری، یان ته‌ندروستی، یان زانستی... هتد)یه‌وه.
إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الرُّجْعَىٰ ( 8 )
(ئه‌وه فه‌رامۆش ده‌کات که): بێگومان سه‌ره‌نجام گه‌ڕانه‌وه هه‌ر بۆ لای په‌روه‌ردگارته‌و (له‌سه‌ر که‌ش و یاخیه‌کان ده‌پرسێته‌وه).
أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَىٰ ( 9 )
باشه، پێم بڵێ ئایا ئه‌و که‌سه‌ی که فه‌رمان ده‌دات و ڕێگری ده‌کات؟!...
عَبْدًا إِذَا صَلَّىٰ ( 10 )
له به‌نده‌یه‌کی خوا کاتێك نوێژ ده‌کات!!...
أَرَأَيْتَ إِن كَانَ عَلَى الْهُدَىٰ ( 11 )
ئه‌ی ئه‌گه‌ر ئه‌و که‌سه‌ی قه‌ده‌غه‌ی لێده‌کرێت له‌سه‌ر ڕێبازی هیدایه‌ت و چاکه بێت!!
أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَىٰ ( 12 )
یان فه‌رمان به خواناسی بکات!!...
أَرَأَيْتَ إِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ ( 13 )
ئه‌ی ئه‌گه‌ر (کابرای خوانه‌ناس) به‌رنامه‌ی خوا به‌درۆ بزانێت و پشتی تێ بکات.
أَلَمْ يَعْلَم بِأَنَّ اللَّهَ يَرَىٰ ( 14 )
ئایا نه‌یزانیووه که خوا ده‌یبینێت و ئاگای (له گوفتارو کرداریه‌تی)؟!
كَلَّا لَئِن لَّمْ يَنتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ ( 15 )
نه‌خێر.. سوێند به‌خوا ئه‌گه‌ر کۆڵ نه‌دات و کۆتایی (به دوژمنکاری نه‌هێنێت)، ئێمه پێشه سه‌ری ده‌گرین (بۆ دۆزه‌خ کێشی ده‌که‌ین).
نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ ( 16 )
ئه‌و پێشه سه‌ره درۆزنه تاوانکاره (پێشه سه‌ر: جێگه‌ی بیر کردنه‌وه‌و تێفکرانه).
فَلْيَدْعُ نَادِيَهُ ( 17 )
ئینجا وازی لێبهێنه، با هاوه‌ڵ و هاوبیرو باوه‌ڕانی بانگ بکات و (کۆیان بکاته‌وه بۆ دژایه‌تی ئیمانداران).
سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَ ( 18 )
ئێمه‌ش فریشته‌کانی کاربه‌ده‌ستی دۆزه‌خی بۆ بانگ ده‌که‌ین (تا تۆڵه‌ی لێ بسێنن و له دۆزه‌خ توندی بکه‌ن).
كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِب ۩ ( 19 )
نه‌خێر به‌گوێی ئه‌و جۆره که‌سانه مه‌که، تۆ هه‌ر سه‌رگه‌رمی نوێژو سوژده ببه‌و به به‌ندایه‌تی خۆت له په‌روه‌ردگارت نزیك بکه‌ره‌وه.
اختر اللغة
اختر سوره‌تی
اختر تفسير
المشاركه
