حه‌فتا هه‌زار له‌ئومه‌تم به‌بێ لێپرسینه‌وه ده‌چنه به‌هه‌شت
فـه‌رمووده
::حه‌فتا هه‌زار له‌ئومه‌تم به‌بێ لێپرسینه‌وه ده‌چنه به‌هه‌شت
.
::حه‌فتا هه‌زار له‌ئومه‌تم به‌بێ لێپرسینه‌وه ده‌چنه به‌هه‌شت
عن حُصَيْنُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ (رضي الله عنه) قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ فَقَالَ: أَيُّكُمْ رَأَى الْكَوْكَبَ الَّذِي انْقَضَّ الْبَارِحَةَ؟ قُلْتُ: أَنَا. ثُمَّ قُلْتُ: أَمَا إِنِّي لَمْ أَكُنْ فِي صَلَاةٍ، وَلَكِنِّي لُدِغْتُ. قَالَ: فَمَاذَا صَنَعْتَ؟ قُلْتُ: اسْتَرْقَيْتُ. قَالَ: فَمَا حَمَلَكَ عَلَى ذَلِكَ؟ قُلْتُ: حَدِيثٌ حَدَّثَنَاهُ الشَّعْبِيُّ، فَقَالَ: وَمَا حَدَّثَكُمُ الشَّعْبِيُّ؟ قُلْتُ: حَدَّثَنَا عَنْ بُرَيْدَةَ بْنِ حُصَيْبٍ الْأَسْلَمِيِّ أَنَّهُ قَالَ: لَا رُقْيَةَ إِلَّا مِنْ عَيْنٍ أَوْ حُمَةٍ، فَقَالَ: قَدْ أَحْسَنَ مَنِ انْتَهَى إِلَى مَا سَمِعَ، وَلَكِنْ حَدَّثَنَا ابْنُ عَبَّاسٍ عَنِ النَّبِيِّ (صلی الله عليه وسلم) قَالَ: (عُرِضَتْ عَلَيَّ الْأُمَمُ، فَرَأَيْتُ النَّبِيَّ وَمَعَهُ الرُّهَيْطُ، وَالنَّبِيَّ وَمَعَهُ الرَّجُلُ وَالرَّجُلَانِ، وَالنَّبِيَّ لَيْسَ مَعَهُ أَحَدٌ، إِذْ رُفِعَ لِي سَوَادٌ عَظِيمٌ فَظَنَنْتُ أَنَّهُمْ أُمَّتِي، فَقِيلَ لِي: هَذَا مُوسَى وَقَوْمُهُ، وَلَكِنِ انْظُرْ إِلَى الْأُفُقِ، فَنَظَرْتُ فَإِذَا سَوَادٌ عَظِيمٌ، فَقِيلَ لِي: انْظُرْ إِلَى الْأُفُقِ الْآخَرِ، [فنظرتُ] فَإِذَا سَوَادٌ عَظِيمٌ، فَقِيلَ لِي: هَذِهِ أُمَّتُكَ، وَمَعَهُمْ سَبْعُونَ أَلْفًا يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسَابٍ وَلَا عَذَابٍ). ثُمَّ نَهَضَ، فَدَخَلَ مَنْزِلَهُ، فَخَاضَ النَّاسُ فِي أُولَئِكَ الَّذِينَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسَابٍ وَلَا عَذَابٍ، فَقَالَ بَعْضُهُمْ: فَلَعَلَّهُمِ الَّذِينَ صَحِبُوا رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم) وَقَالَ بَعْضُهُمْ: فَلَعَلَّهُمِ الَّذِينَ وُلِدُوا فِي الْإِسْلَامِ وَلَمْ يُشْرِكُوا بِاللَّهِ [شيئاً] وَذَكَرُوا أَشْيَاءَ، فَخَرَجَ عَلَيْهِمْ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم) فَقَالَ: (مَا الَّذِي تَخُوضُونَ فِيهِ). فَأَخْبَرُوهُ، فَقَالَ: (هُمِ الَّذِينَ لَا يَرْقُونَ وَلَا يَسْتَرْقُونَ، وَلَا يَتَطَيَّرُونَ، وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ). فَقَامَ عُكَّاشَةُ بْنُ مِحْصَنٍ فَقَالَ: ادْعُ اللَّهَ أَنْ يَجْعَلَنِي مِنْهُمْ، فَقَالَ: (أَنْتَ مِنْهُمْ). ثُمَّ قَامَ رَجُلٌ آخَرُ فَقَالَ: ادْعُ اللَّهَ أَنْ يَجْعَلَنِي مِنْهُمْ، فَقَالَ: (سَبَقَكَ بِهَا عُكَّاشَةُ). [بخاري الضب ٥٣٧٨]
.
.
(حصین) كوڕی(عبدالرحمن) (خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: من له‌لای (سعیدی) كوڕی(جبیر) بووم وتی: كێتان ئه‌و ئه‌ستێره‌یه‌ی دی كه دوێنێ كه‌وته خواره‌وه؟ ده‌ڵێ: وتم: من ئینجا وتم: به‌ڵام من له‌نوێژدا نه‌بووم به‌ڵكو دوپشك پێوه‌ی دابووم، وتی: ئه‌ی چیت كرد؟ وتم: نوشته‌م كرد وتی: چی وای لێكردی؟ وتم: فه‌رموده‌یه‌ك كه(شعبی) بۆی گێراینه‌وه، وتی: چییه ئه‌وه‌ی شه‌عبی بۆی گێراونه‌ته‌وه؟ وتم: له‌بوره‌یده‌ی كوری(حصين الاسلمي)ه‌وه وتوویه‌تی: نوشته نییه [بۆ هیچ شتێ] مه‌گه‌ر بۆچاوپیسی و گه‌زین نه‌بێ، وتی: به‌ڕاستی چاكی كرد ئه‌وه‌ی چی بیستووه په‌یڕه‌وی ده‌كات به‌ڵام(ابن عباس) بۆی گێراینه‌وه له‌پێغه‌مبه‌ری خواوه(صلی الله عليه وسلم) فه‌رموویه‌تی: ئوممه‌ته‌كان خرانه به‌رچاوم، ده‌بینم پێغه‌مبه‌ر هه‌یه كه‌سی له‌گه‌ڵدا نیه، ئینجا خه‌ڵكێكی زۆرم پیشاندرا، گومانم كرد كه ئوممه‌ته‌كه‌ی من بن، وپێم وترا: بروانه بۆ ئاسۆیه‌كیتر [سه‌یرم كرد]ده‌بینم خه‌ڵكێكی زۆر، پێم وترا: ئه‌وه ئوممه‌ته‌كه‌ی تۆیه، حه‌فتا هه‌زاریان له‌گه‌ڵتا به‌بێ لێپرینه‌وه ده‌چنه به‌هه‌شته‌وه، سزایان نییه). ئینجا هه‌ستا، چووه ماڵه‌وه، ئینجا خه‌ڵكه‌كه كه‌وتنه باسكردنی ئه‌وانه‌ی كه‌به‌بێ لێپرسینه‌وه ده‌چنه به‌هه‌شت و سزایان نییه، هه‌ندێكیان وتی: له‌وانه‌یه هاوه‌ڵانی پێغه‌مبه‌ر(بن، هه‌ندێكیتریان وتیان: له‌وانه‌یه ئه‌وانه‌بن له‌سه‌رده‌می ئیسلامدا له‌دایك بوون و شه‌ریكیان بۆ خوا دانه‌ناوه، ئینجا پێغه‌مبه‌ر(صلی الله عليه وسلم) هاته ده‌ره‌وه بۆناویان و فه‌رمووی: (ئه‌وه باسی چی ده‌كه‌ن). ئاگاداریان كرد، فه‌رمووی: (ئه‌وانه‌ن كه‌نوشته ناكه‌ن، داوای نوشته‌كردن ناكه‌ن، ڕه‌شبینی ناكه‌ن، پشت به په‌روه‌دگاریان ده‌به‌ستن) (عه‌كاشه) كوڕی (محصل) هه‌ستاو وتی: له‌خوا داوا بكه بمخاته ناو ئه‌وانه، پێغه‌مبه‌ر(صلی الله عليه وسلم) فه‌رمووی: (تۆ له‌وانی) ئینجا پیاوێكیتر هه‌ستاو وتی: داوا بكه خوا بمخاته ناو ئه‌وانه‌وه، فه‌رمووی: (عه‌كاشه پێشت كه‌وت).
.
.
له دوعای خێر بێ به‌شمان مه‌كه‌ن
_________________________________
