ته‌فسیرىسوڕه‌تى ئیخلاص ١١٢

له‌ مه‌ککه‌ دابه‌زیوه‌و چوار ئایه‌ته‌
به‌ناوى خواى به‌خشنده‌ى میهره‌بان

 [   قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ [الإخلاص : 1]
ئه‌ى پێغه‌مبه‌ر! بڵێ: ته‌نها خوا شایسته‌ى په‌رستنه‌ و هاوبه‌شى نییه‌، له‌ زات و ناوه‌کانى و سیفه‌ته‌کانى تاکه‌و، هیچ که‌س له‌ دروستکراوه‌کانى به‌و ناچن، که‌سیش وه‌ک ئه‌و نیه‌، ته‌نها ئه‌و ته‌واومه‌ند(كامل)و شکۆدارو جوانکاره‌.
[   اللَّهُ الصَّمَدُ] [الإخلاص : 2]
ته‌نها خودا جێی مه‌به‌سته‌ بۆ جێبه‌جێکردنى پێویستیه‌کان، هه‌ر ئه‌و به‌ ته‌واوى سه‌رداره‌، هه‌ر ئه‌و ده‌مێنێ، خواردن ناخواو، وه‌نه‌زو خه‌وه‌نۆچکه‌ نایگرێ و ناشنوێ.

 [   لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ] [الإخلاص : 3]

نه‌ژنى هه‌یه‌ و نه‌باب و نه‌کوڕ، له‌که‌س نه‌بوه‌و که‌سیش له‌و نه‌بوه‌، که‌سى لێ نه‌بوه‌، که‌ ببێته‌ میراتگرو، له‌ که‌سیش نه‌بوه‌، که‌ هاوبه‌شى بۆ بڕیار بدرێ، پێویستى به‌که‌س نییه‌، به‌ڵکو خه‌ڵکان پێویستیان به‌و هه‌یه‌.
[   وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُواً أَحَدٌ] [الإخلاص : 4]
نه‌له‌ناوه‌کانى، نه‌له‌سیفه‌ته‌کانى، نه‌له‌ کرده‌وه‌کانى؛ هاو وێنه‌ و هاوشێوه‌ى نییه‌، ته‌نها ئه‌و په‌روه‌ردگارو په‌رستراوه‌.

نوسینى  :  د.عائض عبدالله القرنى
وه‌رگێڕانى : نـه‌وا محمد سعید

.

 _________________________________