Kurani Fisnik » Shqip » Suretu Et Tekvir
Choose the reader
Shqip
Suretu Et Tekvir - Vargjet Numri 46
وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا ( 1 ) 
Pasha ata (engjëj) që marrin shpirtrat me rrëmbim (përmbytshëm)!
وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا ( 2 )
Dhe ata që marrin shpirtra me lehtësim!
وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا ( 3 )
Dhe ata që notojnë me shpejtësi!
فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا ( 4 )
Dhe nxitësit të cilët me shpejtësi në vendin e vet i çojnë!
فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا ( 5 )
Dhe pasha ata që çdo çështje rregullojnë!
يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ ( 6 )
Ditën që vrullshëm bëhet dridhja.
تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ ( 7 )
Që pas saj pason tjetra.
قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ ( 8 )
Atë ditë zemrat janë të tronditura.
أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ ( 9 )
Shikimet e tyre janë të poshtruara (frikësuara).
يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ ( 10 )
Ata (idhujtarët në dynja) thonë: “A thua do të bëhemi përsëri kështu si jemi?”
أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً ( 11 )
A edhe pasi të jemi bërë eshtra të kalbur?”
قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ ( 12 )
Ata thanë: “Atëherë, ai kthim do të jetë dëshpërues për ne!”
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ ( 13 )
Po ajo (ringjallja) nuk do të jetë tjetër pos një thirrje (klithje).
فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ ( 14 )
Dhe ja, ata mbi sipërfaqen e tokës.
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ ( 15 )
A të ka ardhur ty rrëfimi i Musait?
إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى ( 16 )
Kur Zoti i tij e pat thirrur në luginën e bekuar Tuva (rrënzë kodrës Turi Sina).
اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ ( 17 )
Shko te faraoni se vërtet ai e ka tepruar.
فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَىٰ أَن تَزَكَّىٰ ( 18 )
Dhe thuaj: “E ke ndër mend të pastrohesh?”
وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ ( 19 )
Unë të udhëzoi te Zoti yt e ti t’ia keshë frikën Atij!
فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَىٰ ( 20 )
Dhe ai ia tregoi mrekullinë e madhe.
فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ ( 21 )
Po ai e përgënjeshtroi dhe e kundërshtoi.
ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ ( 22 )
Pastaj u kthye prapa dhe iku me të shpejtë.
فَحَشَرَ فَنَادَىٰ ( 23 )
I tuboi (të gjithë të vetët) dhe u mbajti fjalim.
فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَىٰ ( 24 )
E u tha: “Unë jam zoti juaj më i lartë!”
فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَىٰ ( 25 )
Atëherë tmerrshëm e dënoi atë, për këtë të fundit dhe për atë të parën.
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَن يَخْشَىٰ ( 26 )
Në këtë ndëshkim ka përvojë mësimi për atë që frikësohet.
أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا ( 27 )
A është më i rëndë rëndë krijimi juaj apo ai i qiellit? E Ai e ngriti atë!
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا ( 28 )
Ngriti kuoën e tij dhe e përsosi atë.
وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا ( 29 )
Natën ia errësoi e ditën ia ndriçoi.
وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا ( 30 )
E pastaj tokën e sheshoi.
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا ( 31 )
Dhe prej saj nxori ujin e saj dhe kullosat e saj.
وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا ( 32 )
Kurse kodrat ia përforcoi.
مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ( 33 )
Si furnizim për ju dhe për kafshët tuaja.
فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَىٰ ( 34 )
E kur të vijë vala e madhe (kijameti),
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَىٰ ( 35 )
Atë ditë njeriu përkujton se çka ka punuar.
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ ( 36 )
E Xhehennemi shfaqet sheshazi për atë që e sheh.
فَأَمَّا مَن طَغَىٰ ( 37 )
E për sa u përket atij që ka tepruar.
وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ( 38 )
Dhe i dha përparësi jetës së kësaj bote,
فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَىٰ ( 39 )
Xhehennemi do të jetë vendi i tij.
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ ( 40 )
E kush iu frikësua paraqitjes para Zotit të vet dhe ndaloi veten prej epsheve,
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ ( 41 )
Xhenneti është vendi i tij.
يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا ( 42 )
Ty të pyesin për kijametin: “Kur do të ndodhë ai?!”
فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَاهَا ( 43 )
Po, në çfarë gjendje je ti t’ua përkutosh atë?
إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَاهَا ( 44 )
Vetëm te Zoti yt është dijenia për të.
إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَاهَا ( 45 )
Ti je vetëm qortues i atij që ia ka frikën Atij.
كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا ( 46 )
Ditën kur ta përjetojnë atë, atyre (idhujtarëve) do t’u duket sikur nuk kan jetuar më tepër se një mbrëmje ose një mëngjes të saj.
Choose language
Choose Suretu
Choose tafseer
Participate
